': About me

กระผมเป็นคนไม่เห็นแก่ตัว รักความสนุกสนาน ชีวิตมีรสชาติกับสิ่งที่ท้าทาย คบเพื่อนที่นิสัย รักตัวเอง รักเพื่อนพ้อง ชอบช่วยเหลือในสังคมหรือพื้นที่ที่ด้อยกว่า ชีวิตที่บ้านผมชอบช่วยติวหนังสือในเด็กข้างบ้านเป็นประจำ ชีวิตอยู่กับเด็กๆ เสียมากกว่า เพราะผมยังไม่มีแฟน<<ห้า ห้า>>ผมเป็นบุตรสุดท้องของครอบครัว ที่มีพี่น้องทั้งหมด 5 คน ต้องรับภาระหน้าที่ภายในบ้านที่แสนจะอบอุ่นและอีกอย่างตอนที่ผมกำลังเด็กๆ เรียนโรงเรียนอนุบาล-ป.6 ผมเป็นคนที่เพื่อนรักที่สุด ชอบช่วยเหลือผม ผมรักเพื่อนๆมาก พอมาเรียนโรงเรียนมัธยม(ควนเนียงวิทยา)เป็นโรงเรียนที่ผมรักมากที่สุดเช่นกัน เพราะทั้งเพื่อนๆและอาจารย์ใจดี เป็นมิตร และสอนให้ผมเป็นคนดี ผมจึงใฝ่คว้าหาความรู้ จึงพบประสบการณ์ใหม่ สิ่งหนึ่งที่ผมชอบทำมากที่สุดคือ เป็นเจ้าหน้าที่ห้องสมุด ทำให้ผมชอบ และปฎิบัติหน้าที่ได้ดี ทำให้ผมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ตรงนั้น เกือบ5ปี ทำให้ผม มีความรู้และประสบการณ์ พอถึงเวลาจะสอบเอ็นทรานเข้าเรียนมหาวิทยาลัย จึงสอบได้ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง คณะพาณิชยศาสตร์และการจัดการ สาขาการจัดการสารสนเทศและคอมพิวเตอร์ เป็นสถานที่เรียนและสาขาวิชา ที่ผมใฝ่ฝันเช่นกัน ทำให้ผมต้องมีความอดทนและเข้มแข็งเช่นมากขึ้น เพราะไม่เคยเรียนที่ยากๆ ยังไม่มีประสบการณ์กับการใช้ชีวิตมหาวิทยาลัย แต่สนุกกับการที่ได้รับน้องในตอนปีหนึ่ง พอถึงปีสองเป็นรุ่นพี่บ้างล่ะต้องเป็นแบบอย่างที่ดีๆให้กับรุ่นน้องและให้น้องที่เข้ามาทุกคนได้ใช้ชีวิตมหาวิทยาลัยที่ราบรื่นจนจบปีสี่ จึงสมัครเป็นฝ่ายรับน้อง เพราะได้แกล้งน้องของเรา แต่ที่สำคัญต้องให้เขาปฎิบัติไปในทางที่ถูกต้อง ผมเรื่องการเรียนก็ไม่ทิ้ง การเรียนดี กิจกรรมเด่น เน้นจริยธรรม กิจกรรมที่ผมได้ทำคือ ตอนปีหนึ่งเป็นอนุกรรมการหอพักนักศึกษาศรีตรัง1 เป็นอนุกรรมการชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เป็นอนุกรรมการชมรมโขน-ละคร ทำกิจกรรมที่ทางมหาวิทยาลัยจัดทุกกิจกรรม ปีสองเป็นกรรมการหอพักนักศึกษาศรีตรัง1 เป็นกรรมการชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เป็นกรรมการชมรมโขน-ละคร เป็นกรรมการชมรมนักศึกษาวิชาทหาร ปีสามเป็นกรรมการหอพักนักศึกษาศรีตรัง1 เป็นกรรมการชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เป็นกรรมการชมรมโขน-ละคร เป็นกรรมการชมรมนักศึกษาวิชาทหาร และกำลังเรียน น.ศ.ท.ปีที่5 ประมาณอีก1ปีที่ต้องเรียนจบ แต่ต้องการที่จะเรียนต่อปริญญาโทอีก ที่สำคัญที่สุดคือเป็นคนดีของครอบครัว และอยู่ในสังคมกับผู้อื่นอย่างมีความสุขก็พอแล้ว